Zo’n 10-20 procent van de Nederlandse bevolking lijdt aan het prikkelbare darmsyndroom. De hoofdklacht is buikpijn. De ontlasting komt veel vaker of juist minder vaak dan normaal (minder dan 3 x per week, of meer dan 3 x per dag). Daarnaast zijn er vaak klachten als misselijkheid, een opgeblazen gevoel, hoofdpijn en vermoeidheid.
In de osteopathie draait alles om beweeglijkheid en uitwisseling. Dit geldt voor alle weefsels, denk aan spier-zenuw en bindweefsel. Het is essentieel dat de toevoer van zuurstof en voedingsstoffen, en de afvoer van afvalstoffen, vlekkeloos verlopen. Dit kan alleen wanneer de weefsels soepel, elastisch en beweeglijk zijn.
Om ieder orgaan loopt een soort bindweefselvlies, (een facie). Deze facie heeft een aantal taken, waaronder het functioneren als ophangingssysteem, en zorgt ervoor dat de organen langs elkaar af kunnen bewegen. Tussen de fasciae liggen tevens de bezenuwing en doorbloeding van de darmen.
Als osteopaat onderzoeken we of er bergingsverlies is van de fascia van organen. Oorzaken van dit bewegingsverlies kunnen zijn een verkeerd voedingspatroon, het nemen van medicatie (antibiotica), littekenweefsel na een operatie, een dysbiose van goede en slechte bacteriën, voedingsintoleranties etc.
Verder kunnen beperkingen van de nek, rug, bekken en de ledematen invloed hebben op het functioneren en bewegen van organen door middel van de bezenuwing en doorbloeding van de organen. Ook de beweeglijkheid van het middenrif speelt een rol.
Bij verklevingen van ophangingsstructuren van organen of een verminderde zenuwaansturing van de darmen vanuit de wervelkolom, kan de osteopaat met zachte manuele technieken het bewegingsverlies herstellen. Door het losmaken van verklevingen en gewichten, de bezenuwing en doorbloeding aan te pakken in combinatie met voedingsadviezen kunnen de darmen weer vrij bewegen en hierdoor verdwijnen de darmklachten.
Comments